မၾကာခင္ကမွ အိမ္ေထာင္က်သြားတဲ့ ငယ္သူငယ္ခ်င္းတေယာက္နဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ဇာတိၿမိဳ႕ေလးမွာ ျပန္ေတြ႔ေတာ့ အသစ္စက္စက္ သတုိ႔သားေလာင္းေလးကုိ မဂၤလာဦး၀မ္းေျမာက္စကား မဆုိျဖစ္ဘဲ 'နင္က ေတာ္ေတာ္ရက္စက္တာပဲ…ငါ့သူငယ္ခ်င္းေလး သနားပါတယ္…' ဆုိတဲ့ စကားသာ က်ေနာ့္ႏႈတ္မွ ထြက္သြားခဲ့သည္။ သူ႔ထံမွ 'အခုလည္း နင့္သူငယ္ခ်င္းပဲေလဟာ' လုိ႔ အျပံဳးမပ်က္ ျပန္ေျပာေတာ့ သူ႔ကုိ ထု႐ုိက္ပစ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ကို အသည္းယားေနမိသည္။ 'ဘာသူငယ္ခ်င္းလဲ…' က်ေနာ့္စကား မဆုံးလုိက္ပါ။ သူ႔ရဲ႕ ဇနီးေလာင္းေလးက က်ေနာ္တုိ႔အနားေရာက္လာေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သူ႔ရဲ႕မဒီေလးနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔က သူေျပာသလုိ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း မဟုတ္ခဲ့ပါ။ ေက်ာင္းတက္တုန္းက တတန္းတည္းေတာ့ မွန္ေပမယ့္ မ်က္မွန္းတန္းမိ႐ုံရွိခဲ့၏။
က်ေနာ္ကေတာ့ သူ႔ကုိေတြ႔တြ႔ခ်င္း မုဒိတာစကားမဆုိႏုိင္ခဲ့။ သူနဲ႔က်ေနာ္နဲ႔က သူငယ္တန္းကေန ဆယ္တန္းအထိ ရန္ခဏခဏျဖစ္ရတဲ့ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္သည္။။ ေျပာမနာဆုိမနာနဲ႔ တေယာက္အေၾကာင္းတေယာက္ အသိဆုံးပင္။ အရင္က သူ႔ခ်စ္သူနဲ႔လည္း က်ေနာ္က သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေတာ့ သူတုိ႔အေၾကာင္းေတြ သိေနခဲ့သည္။ သူတုိ႔က သုံးႏွစ္သုံးမုိး ခ်စ္သူေတာင္ မက။ အဲဒီထက္ေက်ာ္ၿပီး ႏွစ္ေပါင္းေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ ခ်စ္ခဲ့ၾကသူေတြျဖစ္ၿပီး ႏွစ္ဖက္မိဘေတြ၊ မိတ္ေဆြ၊ သူငယ္ခ်င္း၊ ပတ္၀န္းက်င္ အားလုံးက အသိအမွတ္ျပဳထားတဲ့ ခ်စ္သူေတြလည္းျဖစ္သည္။ ဒါေပမယ့္ သူက ေရာက္ေလရာအရပ္မွာ ဇာတ္လမ္းေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိလာခဲ့ေပမယ့္ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းမိန္းကေလးကေတာ့ သူ႔ခ်စ္သူအေပၚ ခြင့္လႊတ္သည္းခံျမဲပါ။ အဲဒီမိန္းကေလးက စိတ္ထားႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔သလုိ ေအးေအးေဆးေဆးေနတတ္သူျဖစ္ၿပီး လူတုိင္းအေပၚအေကာင္းျမင္တတ္သူျဖစ္သည္။
က်ေနာ္ကေတာ့ ႐ႈပ္လြန္း ေပြလြန္းတဲ့ သူ႔ကုိ နည္းနည္းမွ မတည့္ပါ။ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္က သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ မဂၤလာပြဲကုိ ၾကားခ်င္ေနခဲ့မိေပမယ့္ ၾကားမယ့္ၾကားလာေတာ့လည္း လုပ္ရက္လုိက္တာလုိ႔…ေတြးရင္း သူ႔ကုိ စိတ္နာမိပါသည္။ က်ေနာ္ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းမိန္းကေလးနဲ႔ေတာ့ မေတြ႔ျဖစ္ေပမယ့္ သူခံစားေနရမွာကုိ က်ေနာ္စာနားလည္မိသည္။ သူ႔ကုိ သြားေတြ႔ခ်င္ေပမယ့္ အမ်ဳိးမ်ဳိးစဥ္းစားၿပီး သြားမေတြ႔ျဖစ္ခဲ့ပါ။ အမွားလုပ္သြားတဲ့သူက မ်က္ႏွာပူလား မပူလား မသိေပမယ့္ က်ေနာ္ကေတာ့ မ်က္ႏွာပူမိသည္။ သူလည္း က်ေနာ္ကုိ ေတြ႔ရင္ အေဟာင္းေတြက အသစ္ျဖစ္ၿပီး သတိရစရာေတြ၊ ၀မ္းနည္းစရာေတြ ျဖစ္လာမွာ စုိးမိသည္။ အခ်စ္ဆုံးသူရဲ႕ ရက္စက္မႈေတြ သစၥာမဲ့မႈေတြက သူ႔အတြက္ အနာက်င္ဆုံး ခံစားမႈေတြပဲ ျဖစ္မည္ထင္ပါသည္။ မ်ဳိသိပ္ခံစားတတ္သူျဖစ္ေလေတာ့ တေယာက္တည္းႀကိတ္ၿပီး ခံစားေနရမွာပဲျဖစ္သည္။ က်ေနာ္သူ႔ကုိ ဘယ္လုိႏွစ္သိမ့္ရမွာလဲဆုိတာ မစဥ္းစားတတ္ခဲ့ပါ။
သူတုိ႔ႏွစ္ဦးကို ဒီလုိမ်ဳိး ကြဲကြာသြားမယ္လုိ႔ ဘယ္သူမွ ထင္မိမွာမဟုတ္ၾက။ အႏုိင္ယူတတ္သူနဲ႔ အျမဲအေလ်ာ့ေပးတတ္သူတုိ႔အၾကားမွာ ဘယ္ေတာ့မွ ျပႆနာမရွိႏုိင္ဘူးလုိ႔ ထင္သူေတြလည္း ထင္ၾကမွာပါ။ ၿပီးေတာ့ ႏွစ္ဖက္ေသာမိဘေတြရဲ႕ သေဘာတူခြင့္ျပဳခ်က္ရထားၾကသူမ်ား ျဖစ္ေလေတာ့ သူတုိ႔ႏွစ္ဦးပဲ ေပါင္းဖက္ျဖစ္လိမ့္မယ္လုိ႔ ေတြးမိၾကမည္သာျဖစ္သည္။ က်ေနာ္လည္း အဲဒီအတုိင္းေတြးထင္ၿပီး သူတုိ႔ႏွစ္ဦးရဲ႕ မဂၤလာပြဲကုိ နားစြင့္ေနမိခဲ့သည္။ ခုေတာ့ ဖူးစာမပါလုိ႔ ေ၀းၾကရတာလား…ဒါမွမဟုတ္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အနစ္နာခံၿပီး ခ်စ္လာခဲ့တဲ့ခ်စ္သူကုိ သစၥာမဲ့ခဲ့သလား…ဆုိတာေတာ့ က်ေနာ္ မေတြးခ်င္ေတာ့ပါ။ 'ေယာက္်ားေတြက နည္းနည္းပဲခ်စ္သည္…သုိ႔ေသာ္ ခဏခဏ ခ်စ္သည္…' တဲ့။ သူလည္း အဲဒီလုိ ေယာက္်ားမ်ဳိးပါပဲ။ ခဏခဏခ်စ္တတ္တဲ့ သူတေယာက္။ နည္းနည္းပဲခ်စ္တတ္တဲ့ သူတေယာက္ျဖစ္ခဲ့ပုံရပါသည္။ ဒါေၾကာင့္ ႏွစ္ေပါင္းရွည္ၾကာေနတဲ့ သံေယာဇဥ္ကို တိခနဲျဖတ္ခ်လုိက္ႏုိင္တာပဲျဖစ္မည္။
က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း မိန္းကေလးကေတာ့ သူ႔အေပၚ အျပစ္လုပ္မယ့္သူမဟုတ္ပါ။ သူေျပာသမွ် သူ႔သေဘာအတုိင္း ခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ႔ လုိက္ေလ်ာတတ္တဲ့သူဆုိတာ က်ေနာ္သိေနခဲ့ေတာ့ သူ႔အတြက္ ပုိၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရေလသည္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔အတြက္ပုိၿပီးေကာင္းဖုိ႔ျဖစ္လာမွာပါလို႔ေတြးမိၿပီး သစၥာမဲ့တဲ့သူတေယာက္နဲ႔ လက္ထပ္ျဖစ္ခဲ့ရင္လည္း သူပဲ စိတ္ဆင္းရဲေနရမွာလုိ႔ ေျဖေတြး ေတြးေနမိလုိက္သည္။ တကယ္ေတာ့ အခ်စ္ႀကီးတဲ့သူေတြကသာ ႐ႈံးနိမ့္ေၾကကြဲၿပီး က်န္ခဲ့ရတာပါ။ မိန္းမမာယာ သဲကုိးဖ်ာ… လုိ႔ ေျပာတတ္တဲ့ ေယာက္်ားေတြက မာယာမ်ားၿပီဆုိ မိန္းမေတြထက္ေတာင္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ သာလြန္ေနမွာပါ။ အေပၚယံႏႈတ္ဖ်ားက ခ်ဳိသာတဲ့ စကားေလးေတြသုံးၿပီး လူတေယာက္ရဲ႕ ဘ၀ကုိ ခ်ဳိးဖဲ့ဖ်က္စီးတတ္ၾကတာ သူတုိ႔လုိ ေယာက္်ားေတြအမ်ားဆုံး ျဖစ္မည္ထင္ပါသည္။
က်ေနာ္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အေတြးလြန္ေနခဲ့သလဲ မသိပါ။ 'မဂၤလာဧည့္ခံပြဲအတြက္ ဖိတ္စာ ပုိ႔ထားလုိက္မယ္ေနာ္…' လုိ႔ သူ႔ထံမွ အသံထြက္လာေတာ့ ခ်က္ခ်င္းပဲ 'ငါ လာျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး…' လုိ႔ တုံးတိတိျပန္ေျဖလုိက္မိသည္။ သူမ်က္ႏွာအနည္းငယ္ ပ်က္သြားတာကုိ ေတြ႔လုိက္ေတာ့ က်ေနာ့္ ေက်နပ္ေနမိသည္။ က်န္ရစ္သူေကာ ခ်န္ထားရစ္ခဲ့သူပါ က်ေနာ့္ရဲ႕ အရင္းႏွီးဆုံး သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္ေနၾကေတာ့ တေယာက္က တေယာက္တည္း တိတ္တဆိတ္၀မ္းနည္းေနခ်ိန္မွာ တေယာက္ကေတာ့ ေဆြမ်ဳိးမိတ္သဂၤဟေတြအလည္မွာ ေရႊလက္တြဲၿပီး အျပံဳးပန္းဆင္ေနတာကို က်ေနာ္ အားမေပးခ်င္ခဲ့။ သြားၿပီဆုိကတည္းက သူမ်ားေတြမဂၤလာယူေနခ်ိန္မွာ ကုိယ္လည္း နည္းနည္းေတာ့ ျပံဳးျပံဳးေလးေနရမွာျဖစ္ေတာ့ က်ေနာ္ဟန္ေဆာင္ၿပီး ျပံဳးဖုိ႔ ျဖစ္ႏုိင္မယ္မထင္ပါ။ ဒီေတာ့ အခုကတည္းက မလာျဖစ္ဘူးလုိ႔ေျပာလုိက္တာျဖစ္သည္။ သစၥာမရွိတဲ့ သူတေယာက္ကုိ အားေပးဖုိ႔ က်ေနာ့္မွာ ခြန္းအားမရွိပါ။
မုန္တုိင္းထန္ၿပီးခ်ိန္ ေလေျပညႇင္းေလးအတုိက္မွာ က်န္ေနခဲ့သူတေယာက္အဖုိ႔ ကံေကာင္းတဲ့သူလုိ႔ က်ေနာ္ သတ္မွတ္လုိက္ခ်င္ပါသည္။ သူမကေတာ့ အရာရာကုိ ခြင့္လႊတ္တတ္သူပီပီ အခုလည္း က်န္ရစ္သူအျဖစ္ ျပံဳးျပံဳးေလး တိတ္တဆိတ္ က်န္ရစ္ခဲ့မယ္လုိ႔ က်ေနာ္ယုံၾကည္ေနမိေတာ့ပါသည္။
interesting social story. i appreciate the people in real love.
ReplyDelete