နား၀မွာလွ်င္၊ က်ယ္ေလာင္သြင္တည့္
ျမင္လိုက္သည့္အခါ၊ အာ႐ုံမွာလည္း
မႈန္၀ါမစင္၊ ၀ုိး၀ါးထင္၏
ပဲ့တင္သံကား၊ တိမ္တုိက္ၾကား၀ယ္
လြင့္ပါး လႈိင္းေ၀့ ပမာတည္း။
ခံစားတတ္မူ
ျမင့္ျမတ္ပညာ၊ အလကၤာကား
ျမင္ရာၾကားမႈ၊ အာ႐ုံစုကုိ
မႏုမ႐ုိင္း၊ ပဲ့တင္လႈိင္းျဖင့္
လြင့္တုိင္းသံလြင္၊ ၾကည္ဘ၀င္မွာ
ယဥ္ယဥ္ ၿငိမ့္ၿငိမ့္ လွသတည္း။ ။
ဒဂုန္တာရာ [ဂႏၱ၀င္ေလာက၊ ၁၉၃၈]
မွတ္ခ်က္ - ဒဂုန္တာရာ၏ ဒဂုန္တာရာ စာအုပ္မွ….
No comments:
Post a Comment